Türk sinemasının unutulmaz replikleri:)

Güzel olduğunuz kadar küstahsınız da. -Annecigim, ben bu amcayi cok sevdim. Ona baba diyebilirmiyim? -Bana annemi tekrar anlatir misin babacigim? Senin annen bir melekti yavrum. -Neden agliyorsun annecigim? -Hayir yavrum aglamiyorum. Gozume toz kacti. -Benim de senin yaslarinda bir oglum vardi evladim. -Seni sevmiyorum, seninle oyun oynadim, bunu anlamadin mi hala. ( Aktor veya aktrist amansiz bir hastaliga_genellikle ince hastaliga tutuldugu zaman sevgilisine soyledigi ilk cumle.) -Annen sen dogarken oldu yavrum. -N'olur gercegi soyleyin doktor yasayacak miyim? -O kizla evlenirsen, seni mirasimdan mahrum, evlatliktan men ederim. -Nayir Necla, n'olamaz.
-Hayir siz kovmuyorsunuz, ben vazifemden istifa ediyorum. -Tanrim, bu resim... bu resim...
-Ben fakir bir gencim, sen ise zengin bir fabrikatorun kizisin. -Biz ayri dunyalarin insaniyiz.
-Aman tanrim, goremiyorum... Goremiyorum.. Kor oldum. -Goruyorum... Goruyorum.. Bana yillar once cilgincasina sevdigim bir kadini hatirlattiniz...
-Babanin kanini yerde koma ogul.
-Iste bana yazmis oldugun ask dolu mektuplar. Meger hepsi yalanmis. Al bunlari. -Hayir Tamer... Olaylar sandigin gibi degil.
-Fakirsin sen.. Fakir.. Fakir.. -Beni paranla satin alabilecegini mi sandin? -Bu resimdeki amca kim anne? -Sen kac yigidim, ben onlari oyalarim.
-Hayir.. Hayir.. Tertemiz hislerimle oynadin benim. -Biliyordum.. Olmedigini biliyordum Rifat.
-Oh ne saadet.
-Yaa Justinyanus, iste buna Osmanli tokadi derler. -Yettim yigidim. -Yavrum Istanbul sana neler etmis?
-Saadet dolu yuvamiza kara bir golge dusurdun.
-Saadet dolu yuvamiza kara bir golge dusurdun. -Bizim gibi insanlar serefleri icin yasarlar, namuslari icin olurler. Ama sen bunu anlayamazsin. -Ben artik yarim bir insanim. -Cocugumun ameliyat parasi icin yaptim herseyi.
-Aglamak istiyorum. -Demek ikimizde ayni kadini sevdik.
-Olmadi Neriman, yapamadim.. Seni unutamadim.
-Ben sirtimda tas tasir, yine seni okuturum yavrum. -Soyleyemedim anne, babamin simitci oldugunu yine soyleyemedim ! -Son nefesimde herseyi itiraf etmek istiyorum. Katil benim.
-Demek askimiz bir yalandi. -Parayla saadet olmaz evladim, bunu sakin unutma. -Tanrim neden, neden ben! -N'allahim...sen sen ...bu ses n'olamaz... -Evlenince pembe pancurlu bir evimiz olacak. -Aman Allahim, ne kadar mesudum. -Hayir.. Durun..! Kemal sucsuzdur.. Aradiginiz suclu benim ! -Bizim bu dunyada yasamaya hakkimiz yok mu be hakim bey abicim. Ha?
-Bu ses.. Bu ses.. Olamaz, git.. Git buradan.. -Vucuduma sahip olabilirsin ama ruhuma asla. -Ustlendigin vazife cok muhim Kemal, bu gorevi layikiyla yapacagindan eminim.
-Ben kor bir gencim, hayatimi keman calarak kazanirim. Rica ederim duygularimla oynamayin. -Sen arkadasimin askisin. -Sizi ebediyete kadar bekleyecegim. -Lutfen haddinizi biliniz. -Metanetinizi muhafaza ediniz. Tanridan umit kesilmez.
-Tanrim ne kadar bedbahtim.